30 januari 2008

Web 3.0 : zwaar of licht?



Ik loop een beetje achter met bloggen. Deze is nog van een korte winterperiode voor de jaarwisseling. Duurde één dag geloof ik. En dat was het dan. Wel goed voor de gasrekening.

Wel heb ik het gevoel dat het licht is uitgegaan. Buiten. Behoefte aan de zon. Die blijft dit seizoen wel erg verborgen. of is het gevoelsmatig? Volgens het KNMI was december 2007 zonnig. (ik weet niet hoelang de link geldig blijft)

Volgens mij niet.

Tjeemig. Januari is alweer voorbij. Ook al zo donker.


Een aantal dagen zelfs compleet het licht uit. Dat verkaart het succes van de wake-uplight?

Licht.

Over licht gesproken.

De volgende keer iets over het fenomeen Led verlichting. In mijn bescheiden opinie stappen we hier een beetje te snel naar over. Waarom?

later meer.......

.

28 januari 2008

10.000 bezoekers

Yezzz! Vandaag over doe 10.000 drempel heen gestrompeld. hartelijk dank daarvoor!

Op naar de 20.000.

26 januari 2008

Vooroordelen, hoe zit dat?

Ik ben een liefhebber van augurken. Op het moment dat ik iemand tegen kom die ook van augurken houdt heeft deze persoon direct een streepje voor. Hetzelfde geldt voor voetballiefhebbers. Of mountainbikers.

Ik betrap mij er zelf op dat wanneer ik aan het biken ben en ik kom een biker tegen dat ik direct een goed gevoel heb over deze persoon. Gebaseerd op? Inderdaad: eigenlijk niets.

Tegelijkertijd krijg ik een negatief gevoel tegenover wandelaars die op hetzelfde bospad lopen als waar ik bike. En wanneer ik in de bossen wandel ik me “erger” aan bikers (wreed).

Maar als de populatie van zo’n “groep” maar groot genoeg is, en geloof me, er biken heel wat mensen op zondag door de bossen in Nederland, dan is het dus heel waarschijnlijk dat je ook –zacht uitgedrukt- minder sympathieke mensen tegenkomt. Statistisch volkomen verantwoord. Er zal best wel iets gemeenschappelijk's zijn in de groep bikers maar dat sluit niet uit dat er geen uitschieters tussen kunnen zitten en dat weet je pas, jawel, wanneer je mensen leert kennen.


En daar moet je dan wel moeite voor doen hè?


Nou moet ik er niet aan denken dat ik bij elke biker die ik ’s zondags tegenkom moet gaan afstappen voor een praatje en CV uitwisseling (“Heb je toevallig je CV bij je? O, nou ik ook. Da’s fijn….O, prachtige carrière! Mooi gezinnetje ook. T'is toch altijd weer goed om te zien dat bikers het goed voor elkaar hebben hè?”)


Dus hou ik het maar bij het goede gevoel en een in het voorbijgaan roepend: “hooooj”.


Er zit gewoon ook wel eens een grote l*l op zo’n fiets. Ja, ook in je eigen groep. En er lopen mensen met een fantááástisch charisma gewoon in de weg te wandelen.

En als je zelf niet van biken houdt zijn het nog niet allemaal sukkels die het wel doen. Integendeel. Ik bike, dus pas op!

Het is dus op het eerste gezicht het gemakkelijkst om te spiegelen aan je eigen goede gevoel bij een groep wanneer je gaat oordelen. Dat daarmee al snel een vooroordeel. Ja, ook een positief oordeel is een vooroordeel.

Wellicht kom je dichter in de buurt als je zou kunnen zeggen (dit is een voorbeeld hè) dat PvdA stemmende PSV supportende postbodes die op zondag biken toffe peren zijn! Maar dan moet je deze mensen wel in die setting tegen kunnen komen en zeg nou zelf: Hoeveel bijeenkomsten precies voor die groep worden er nou georganiseerd?

Je komt elkaar dus steeds in een enkele setting tegen. Voetbalwedstrijd. Al snel zijn er slechts twee kampen. De helden en de tegenpartij. Totdat die naar zweet ruikende te dikke buurman die al drie keer luidruchtig schreeuwend zijn elleboog in jou oorlel heeft proberen te rammen bij het omhoog komen op het verkeerde moment en als supporter van jou club je doet inzien dat het geen PvdA stemmende en bikende postbode kan zijn dus helemaal niet tot jouw groep hoort. Als die groep al bestaat. Want als ik er homoseksueel en postzegelverzamelaar aan toevoeg dan wordt de groepsgrootte waarschijnlijk gereduceerd tot één.

Oordelen verlangt inspanning. Elkaar leren kennen. Hoeveel mensen leer je eigenlijk kennen in een beetje leven? 10, 20, 50, 100?

De rest mag het dan verder doen met je vooroordeel.

O, een biker. “Hooj”

Naschrift


Ik heb bij dit stukje bewust de woorden islam en christelijk vermeden maar zouden evenwel prima van toepassing zijn. Ik ga ervan uit dat je het zonder die woorden ook wel zult begrijpen en dat maakt dit naschrift dan weer overbodig.

24 januari 2008

New York Dessert


zo'n aan tafel melig phonecam kiekje.
ik was bezig met het genieten van de helft van de helft (repeat) van mijn toetje en er ontstond iets..

23 januari 2008

Gesprekje

Een vriendin van mijn dochter merkt op:

"Mijn vader weet niet eens hoe een computer aan moet" hi hi

"O, da's niks" giert oudste: "Míjn vader weet niet hoe ie UIT moet!"

en vervolgens: "O ja, dát moet je op je weblog zetten."



Twee opmerkingen: "Geen liefde zonder passie"

en "Geen dochter zonder liefde".

20 januari 2008

Pringles

De zaterdagse boodschappen verschaffen mij, naast een volle kar, steeds weer informatie waar ik mij over verbaas. Deze wil ik jullie niet onthouden alhoewel het best al jaren geleden aan de orde kan zijn gesteld. Of niet.

Pringles. Razend populair (geweest) en inmiddels niet meer weg te denken uit de schappen en de snack handen van de jeugd of oudere jongere.

Of het een eerlijk product is. dat vroeg ik mij af. En heb daar de volgende bedenkingen bij:

Ik start een vergelijking met een A-merk paprika chips: die van Lays. In mijn ogen is dat een eerlijk product want: de chips worden onmiskenbaar van een aardappel gesneden waarbij je zelfs kunt zien wat de gezondheid van die aardappel was vóór het snijden. Ja, kijk er maar eens met aandacht naar.

Wikipedia (klik hierboven) leert dat pringles uit geperste aardappelpuree worden gemaakt. Da's handig want daarmee kan er een hoop minder voor chips geschikte aardappel worden verwerkt. Wel onder het mom van hoge kwaliteit aardappel maar zeg nou zelf: een top pieper ga je toch niet tot pulp malen? Bullshit dus als je het mij vraagt.

Da's toch een goedkopere grondstof dan? Dan zullen pringles ook wel goedkoper zijn, toch?

Tada! Daar komt de super om de hoek. Op de prijskaartjes staat namelijk in kleine lettertjes de prijs per eenheid: kilo of liter enzo.

Voor paprika Lays is de prijs per kilo € 4,-

En voor Pringles is dat, schrik niet, € 8,48

Jaha, maar Pringles is wel 15 maanden houdbaar in die verpakking. Tegen drie maanden voor Lays.

Voor wie is dat dan handig? Als koper ga je toch geen 15 maanden op een busjes Pringles zitten kijken? En het geeft ook geen knisper verse indruk als iets 15 maanden houdbaar is.

Toch is het een succes, we willen voor de gek gehouden worden hè?

Eén gevoel kan Pringles niet oproepen: Dat gevoel om met je hand de zak in te gaan (die bus van pringles kun je niet in) en er met de "grootste chip ooit!!!!" weer uit te komen en die onder de jaloerse blik van broertjes en zussen en met een "Krrrakkk" op te peuzelen.

Die van Pringles zijn allemaal hetzelfde.

Lays rules!

17 januari 2008

Flamix!



Gezien in Eindhoven: Frits Philips Muziekcentrum. Drie ingetogen persoonlijkheden (Jesse wel het meest) maar uitgesproken vaardige muzikanten. Dat komt goed tot zijn recht in de kleine zaal van het muziekcentrum. Ze speelden steeds het "één na laatste nummer" . Eric -met zo'n beetje spaans bloed- legt uit dat je in Spanje beter niet je laatste nummer kunt spelen. Begrijp je?

Typische en oorspronkelijke muziek waarbij de liefde voor de oorsprong doorklinkt. En Flamenco en Jazz overeind blijven.
Ieder doet ook weer zijn ding.
Jesse speelt een solo stuk. iedere avond iets anders. Vanavond "Amsterdam" of Èmsterdèm" in Eindhoven, dat dan weer wel. Het tovert zelfs een glimlach op het gezicht van Jesse. Na het stuk dan toch.
En Oene van Geel? Sprankelt overal doorheen zeg maar. En zingt waar het moet.

(De snap-video is meer een illustratie, ik hoop dat je de kwaliteit door de beperkte kwaliteit heen hoort)

Verder kondigde Eric aan dat er nog een opname van gemaakt gaat worden (Mét Jelle dus) en voor mij is dat dan weer een welkome mix. Flamix! dus.


Check it out.

Eric Vaarzon Morel, Jesse van Ruller, Oene van Geel.

01 januari 2008

2008

Een nieuw jaar. Altijd weer iets magisch (voor mij dan). Alsof er echt een verschil is tussen 31 december 23:59 en 1 januari 0:01.

Wel een symbolische kans om een nieuwe start met zaken te maken, goede voornemens uit te voeren, dingen achter je te laten, opgesloten in dat afgesloten jaar, geef het maar een naam.

De voornemens van TeleC@ster en zijn weblog zijn niet zo pretentieus. Wel weer wat frequenter hoor en nog steeds met plaatjes en zo mogelijk altijd originele werken. De verleiding is zo groot om ook zo'n doorlink blog op te zetten maar tot nu toe hou ik dat tegen, hier althans.

Rest mij iedereen een goed en gelukkig 2008 te wensen en.. doe maar lekker gek dan heb ik ook weer wat om op te schrijven, net?